การศึกษาเป็นประเด็นด้านสิทธิมนุษยชนสำหรับการเสริมสร้างและการพัฒนาส่วนบุคคล รัฐธรรมนูญของนามิเบียมีบทบัญญัติให้ทุกคนสามารถเข้าถึงการศึกษาได้ นอกจากนี้ยังสนับสนุนเป้าหมาย 4 สำหรับเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนของวาระวาระการพัฒนาอย่างยั่งยืน 2030 เป้าหมาย 4 มุ่งมั่นเพื่อให้การศึกษาที่มีคุณภาพครอบคลุมและเท่าเทียมกันและส่งเสริมโอกาสทางการเรียนรู้ตลอดชีวิตสำหรับทุกคน โลกปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในแง่ของการเชื่อมต่อทางสังคมเศรษฐกิจการเมืองและระบบดิจิทัลและการใช้งาน การเปลี่ยนแปลงนี้ต้องการให้บุคคลปรับตัวและรับเอาโดยการแสวงหาความรู้ทักษะทักษะทัศนคติและความสามารถใหม่ ๆ ที่เกี่ยวข้องในการตั้งค่าต่างๆเพื่อให้มีความเกี่ยวข้องและไม่ จำกัด โอกาสในการเรียนรู้ตลอดชีวิตจะช่วยให้ได้มาซึ่งความรู้ทักษะทักษะทัศนคติและความสามารถใหม่ ๆ ที่เกี่ยวข้องเพื่อตอบสนองความท้าทายของชีวิตยังคงรักษาและรักษาชีวิตชุมชนและสังคมในโลกดิจิทัลนี้ได้

อ้างอิงจากส Toffler (1970) “ผู้ไม่รู้หนังสือของศตวรรษที่ 21 จะไม่เป็นคนที่ไม่สามารถอ่านและเขียนได้ แต่คนที่ไม่สามารถเรียนรู้เลิกเรียนรู้และเรียนรู้ได้” การเรียนรู้ตลอดชีวิตเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเรียนรู้การยกเลิกการเรียนรู้และการค้นคว้าโดยการแสวงหาและปรับปรุงความสามารถความสนใจความรู้และคุณสมบัติทั้งหมดตั้งแต่ปีก่อนวัยเรียนจนถึงการเกษียณอายุ

การเรียนหมายถึงการได้มาซึ่งความรู้หรือทักษะผ่านการศึกษาประสบการณ์หรือการสอน การยกเลิกการรับมอบหนังสือจะถูกมองว่าเป็นการลบและแทนที่ความรู้ที่ล้าสมัย การเรียนรู้หมายถึงการเรียนรู้เนื้อหาที่ได้รับการเรียนรู้มาก่อนหน้านี้และลืมไปแล้ว กิจกรรมการเรียนรู้ตลอดชีวิตส่งเสริมการพัฒนาความรู้และความสามารถที่จะช่วยให้สามารถปรับตัวให้เข้ากับสังคมที่มีความรู้ในขณะเดียวกันก็ให้ความสำคัญกับรูปแบบการเรียนรู้ทั้งหมด การเรียนรู้ตลอดชีวิต (LL) จึงเป็นแนวทางที่จำเป็นในการพัฒนาการศึกษา

คำจำกัดความที่เข้าใจกันทั่วไปในการเรียนรู้ตลอดชีวิตคือ “การเรียนรู้ทั้งหมดที่ดำเนินไปตลอดชีวิตซึ่งเป็นไปตามความสมัครใจและมีแรงจูงใจในการแสวงหาความรู้ทักษะทัศนคติและความสามารถด้วยเหตุผลส่วนตัวหรืออาชีพ

การเรียนรู้ตลอดชีวิตคืออะไร?

การให้การเรียนรู้ผ่านโอกาสการเรียนรู้อย่างเป็นทางการไม่เป็นทางการและไม่เป็นทางการตลอดชีวิตของผู้คนโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมการพัฒนาอย่างต่อเนื่องและการพัฒนาความรู้และทักษะที่จำเป็นต่อการจ้างงานการบริการชุมชนและ / หรือการปฏิบัติตามความต้องการส่วนบุคคล ตามที่สามารถสรุปได้จากคำนิยามนี้การเรียนรู้ตลอดชีวิตเป็นสิ่งที่ครอบคลุมและมีส่วนสำคัญต่อวิสัยทัศน์ของเศรษฐกิจและ / หรือสังคมที่มีความรู้ การเรียนรู้ตลอดชีวิตสามารถช่วยเพิ่มความเข้าใจของเราเกี่ยวกับโลกรอบ ๆ ตัวเราให้โอกาสเรามากขึ้นและดีขึ้นและปรับปรุงคุณภาพชีวิตของเรา

ประเภท / ประเภทของผู้เรียนตลอดชีวิต

•การแสวงหาทักษะ – ผู้เรียนที่ต้องการพัฒนาทักษะใหม่ ๆ เพื่อพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นและสามารถแก้ไขปัญหาที่พวกเขาเผชิญ (หรือพบในอนาคต) ในชีวิตของตนเอง

•ปัญหาเป็นศูนย์กลาง – ผู้เรียนที่ต้องการเรียนรู้เฉพาะทักษะที่จำเป็นในการจัดการกับปัญหาเฉพาะที่พวกเขาพบหรืออาจพบในสถานการณ์ชีวิตที่เฉพาะเจาะจงของพวกเขา

• Task – centered – ผู้เรียนที่ต้องการเพียงแค่มุ่งเน้นที่งานที่มุ่งไปสู่การบรรลุเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงหรือการแก้ปัญหาเฉพาะ

•ชีวิตเป็นศูนย์กลาง – ผู้เรียนที่มีภูมิหลังประสบการณ์ที่ดีและเผชิญกับประเด็นต่างๆในชีวิตประจำวันและต้องการเน้นความสนใจในสถานการณ์ / สถานการณ์ในโลกแห่งความเป็นจริงและการแก้ปัญหาในโลกแห่งความเป็นจริง พวกเขายังต้องการมุ่งเน้นการใช้ความรู้และ / หรือทักษะใหม่ที่ได้รับในชีวิตประจำวันและในโลกแห่งความเป็นจริง

ผู้เรียนที่สนใจในการมุ่งเน้นความพยายามในการแก้ปัญหาในสถานการณ์จริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่พบในชุมชนและ / หรือสภาพแวดล้อมของพวกเขาในทันทีหรือจัดการกับภารกิจที่มุ่งไปสู่เป้าหมายหรือแนวทางที่เฉพาะเจาะจง

ผู้เรียนที่ต้องการคำแนะนำว่าทำไมพวกเขาควรมีส่วนร่วมในความพยายามในการเรียนรู้และสิ่งที่เป็นประโยชน์สำหรับพวกเขา ผู้เรียนเหล่านี้ต้องได้รับการกระตุ้นจากคนอื่นเพื่ออธิบายว่าเหตุใดจึงควรเรียนรู้

•แรงจูงใจจากภายนอก – ผู้เรียนมีแรงจูงใจจากปัจจัยต่างๆเช่นงานที่ดีขึ้นเงินเดือนที่ดีขึ้นและโอกาสในการส่งเสริมการขายที่เพิ่มขึ้น

•แรงจูงใจภายใน – ผู้เรียนที่มีแรงจูงใจภายในที่แข็งแกร่งในการเรียนรู้เช่นการพัฒนาความภาคภูมิใจในตนเองความมั่นใจการยอมรับความพึงพอใจในอาชีพการได้รับทักษะในการจัดการเวลาให้ดีขึ้นหรือปรับปรุงคุณภาพชีวิตโดยรวมให้กับครอบครัวหรือชุมชนหรือทั้งสองอย่าง

•ผู้เรียนที่ใช้งานอยู่ – ผู้เรียนที่เพิ่งจะมีส่วนร่วมในกระบวนการเรียนรู้ (อาจเป็นแรงบันดาลใจจากภายในหรือภายนอกหรือไม่มีแรงจูงใจใด ๆ )

• Hands-on – ผู้เรียนที่ต้องการเรียนรู้โดยการทำมากกว่าการฟังและสนใจที่จะได้รับโอกาสในการใช้ทักษะที่ได้รับใหม่ทันที

•ตนเอง – ผู้เรียนที่รับรู้ว่าตนเองเป็นอิสระและรับผิดชอบต่อการเรียนรู้ของตนเองการวางแผนและการกำกับกิจกรรมการเรียนรู้ของตนเอง ตาม Fisher, King และ Tague (2001) ผู้เรียนที่กำกับตนเองใช้การควบคุมและยอมรับเสรีภาพในการเรียนรู้สิ่งที่พวกเขามองว่ามีความสำคัญสำหรับพวกเขา

•ผู้เชี่ยวชาญ / ประสบการณ์ – ผู้เรียนกำลังฝึก (ทำงาน) ในสาขาเฉพาะและต้องการได้รับความรู้ / ทักษะในสาขาเฉพาะนั้นเพื่อปรับปรุงการปฏิบัติของพวกเขา ผู้เรียนเหล่านี้นำประสบการณ์ชีวิตจริงไปสู่สถานการณ์การเรียนรู้ซึ่งจะส่งผลต่อกระบวนการเรียนรู้และสร้างความสัมพันธ์

•อิสระ – ผู้เรียนสามารถพึ่งพาตนเองได้มากขึ้นและเรียนรู้โดยใช้ความรู้ทักษะและประสบการณ์การทำงานที่ได้รับก่อนหน้านี้เพื่อให้บรรลุสิ่งต่างๆสำหรับตัวเอง ผู้เรียนเหล่านี้พึ่งพาประสบการณ์ส่วนตัวจุดแข็งและความรู้ในการแสวงหาคำตอบสำหรับปัญหาและเพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว

ทำไมเราต้องเรียนรู้ตลอดชีวิต?

•อัปเกรดงาน

• เริ่มต้นธุรกิจ

•เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องหรือเพื่อขยายความรู้

พบคนใหม่ ๆ

พัฒนาความมั่นใจในตนเอง

•มีส่วนร่วมในเครือข่ายทางสังคม

พัฒนาทักษะส่วนบุคคล

ความสามารถของแต่ละบุคคลในการเรียนรู้ตลอดชีวิต

ความสามารถในการกำหนดวัตถุประสงค์ส่วนบุคคลในลักษณะที่สมจริง

•ประสิทธิผลในการประยุกต์ใช้ความรู้ที่มีอยู่แล้ว

ประสิทธิภาพในการประเมินการเรียนรู้ของตัวเอง

•ทักษะในการค้นหาข้อมูลที่ต้องการ

•ประสิทธิผลในการใช้กลยุทธ์การเรียนรู้ที่แตกต่างกันและการเรียนรู้ในการตั้งค่าต่างๆ

•ทักษะในการใช้อุปกรณ์ช่วยการเรียนรู้และทรัพยากรต่างๆเช่นห้องสมุดสื่อและ / หรืออินเทอร์เน็ต

•ความสามารถในการใช้และตีความเนื้อหาจากหัวข้อต่างๆ

ประโยชน์ของการเรียนรู้ตลอดชีวิตสู่สังคม

จากคำวิจารณ์ที่สำคัญเกี่ยวกับความสำคัญของการเรียนรู้ตลอดชีวิตนั้นปรากฏว่าการเรียนรู้ตลอดชีวิตถือเป็นประโยชน์ทั้งของภาครัฐและเอกชน ประโยชน์ของการเรียนรู้ตลอดชีวิตต่อสังคมธุรกิจและบุคคลรวมถึงหมู่คนอื่น ๆ :

•ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของการเรียนรู้ตลอดชีวิตทั้งเพื่อการจ้างงานและรายได้สูงถือเป็นเรื่องสำคัญมาก คนที่ไม่มีงานมีส่วนร่วมในการเรียนรู้ตลอดชีวิตเพื่อที่จะได้มีทักษะในการทำงานและหาเลี้ยงชีพ ผู้ที่มีงานทำมีส่วนร่วมในการเรียนรู้ตลอดชีวิตเพื่อให้พวกเขาสามารถยกระดับทักษะของพวกเขาเพื่อให้สามารถได้รับการเลื่อนตำแหน่งที่สูงขึ้นในงานของพวกเขาและได้รับเงินมากขึ้น

•การจ้างงานที่เพิ่มขึ้นซึ่งหมายความว่าการเรียนรู้ตลอดชีวิตจะช่วยเพิ่มความสามารถในการทำงานของพนักงานให้มีประสิทธิผลและมีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจมากขึ้นในองค์กรของตนและต่อสังคมโดยรวม เนื่องจากการเรียนรู้ตลอดชีวิตทำให้ผู้คนจำนวนมากได้รับทักษะและความสามารถที่จำเป็นสำหรับตลาดงาน

•ลดค่าใช้จ่ายในการว่างงานและสวัสดิการทางสังคมอื่น ๆ และการเกษียณอายุก่อนกำหนด (ในประเทศที่มีผลประโยชน์) ซึ่งหมายความว่าถ้ามีผู้ที่มีทักษะและเป็นรัฐบาลที่มีประสิทธิผลก็จะมุ่งเน้นทรัพยากรที่ จำกัด สำหรับการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและสร้างงานแทนที่จะใช้เงินไป คนที่ไม่สามารถหางานทำหรือไม่เต็มใจที่จะทำงาน การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานหมายถึงสิ่งอำนวยความสะดวกการศึกษาและสาธารณสุขที่ดีรวมถึงถนนและโครงสร้างพื้นฐานด้านการขนส่งอื่น ๆ เพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจ งานมากขึ้นหมายความว่ามีผู้คนจำนวนมากที่มีส่วนทำให้รายได้ของรัฐบาลผ่านภาษีและสนับสนุนการพัฒนาโดยรวมของประเทศ

•การลดกิจกรรมทางอาญาในสังคมที่มีอัตราการว่างงานสูง (นามิเบียเป็นตัวอย่างที่ดี) ซึ่งกิจกรรมอาชญากรรมหลายอย่างเกิดจากพลเมืองที่ไม่มีงานทำอะไร แต่ต้องใช้เวลาว่างในการทำงานและ / หรือมีส่วนร่วมในกิจกรรมซุกซนและไร้ประโยชน์ โอกาสในการเรียนรู้ตลอดชีพช่วยให้ผู้คนได้รับทักษะและความสามารถที่เป็นประโยชน์เพื่อให้พนักงานมีโอกาสมากขึ้นและมีโอกาสมากมายที่จะทำให้คนมีส่วนร่วมในกระบวนการผลิตที่มีคุณค่าและมีคุณค่า เราบอกว่ากิจกรรมด้านอาชญากรรมกำลังเพิ่มขึ้นในสังคมที่มีการว่างงานสูงความไม่รู้หนังสือและ / หรือประชากรที่มีการศึกษาน้อยรวมทั้งความยากจนในระดับสูง

เพิ่มผลตอบแทนทางสังคมสูงขึ้นในแง่ของการมีส่วนร่วมของประชาชนและการมีส่วนร่วมของชุมชนในกิจกรรมที่มุ่งพัฒนาคุณภาพชีวิตของทุกคนในสังคม การเรียนรู้ตลอดชีวิตทำให้ประชาชนสามารถมีส่วนร่วมในกิจกรรมการพัฒนาชุมชนและปรับปรุงสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีรวมถึงการสร้างและให้ความคิดสร้างสรรค์ในการพัฒนาธุรกิจและนวัตกรรม การเรียนรู้ตลอดชีวิตยังเพิ่มผลตอบแทนทางสังคมสูงในแง่ของการมีส่วนร่วมของประชาชนและการมีส่วนร่วมของชุมชนเช่นอาสาสมัครเพื่อการมีเหตุผลที่ดีในชุมชนและสังคมของพวกเขาซึ่งจะช่วยให้รัฐบาลสามารถประหยัดได้ด้วยการมีส่วนร่วมของภาคประชาสังคมมากขึ้น

การพัฒนาอาชีพในยุคของการเรียนรู้ตลอดชีวิต

การเรียนรู้ตลอดชีวิตมีการเชื่อมโยงกันมากขึ้นเพื่อปรับปรุงกิจกรรมการทำงานโดยการปรับปรุงทัศนคติของคนงานต่อการทำงานและความสามารถในการผลิตของพวกเขา การเรียนรู้ในสถานที่ทำงานไม่ว่าจะเป็นทางการนอกระบบหรือไม่เป็นทางการมีเป้าหมายเพื่อพัฒนาอาชีพของพนักงาน การเรียนรู้ตลอดชีวิตช่วยให้ผู้คนพัฒนาศักยภาพและความรู้ทักษะทัศนคติและความสามารถที่จำเป็นสำหรับตลาดงาน พวกเขาจะต้องเรียนรู้อย่างต่อเนื่องในที่ทำงาน สำหรับระบบการเรียนรู้ตลอดชีวิตในการทำงานในสถานที่ทำงานซึ่งการเรียนรู้ส่วนใหญ่ไม่เป็นทางการต้องมีระบบการควบคุมตนเองที่ทำให้พนักงานสามารถเข้าถึงข้อมูลที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับตลาดแรงงานและการพัฒนาในระบบเศรษฐกิจ ได้รับการพิสูจน์ทั่วโลกว่าคนที่มีการศึกษามีแนวโน้มที่จะหางานที่ดีกว่าคนที่ไม่มีการศึกษา ซึ่งหมายความว่าการเรียนรู้ตลอดชีวิตกำลังมีการใช้เพื่อพัฒนาอาชีพและความคืบหน้าในตลาดแรงงานให้มากที่สุดเท่าที่มีการใช้เพื่อการพักผ่อนและเพื่อการพัฒนาชุมชน

การพัฒนาวิชาชีพเป็นสิ่งสำคัญสำหรับตลาดแรงงานเนื่องจากพนักงานทุกคนมุ่งหวังให้มีเงินเดือนโบนัสโปรโมชั่นและสิ่งจูงใจอื่น ๆ ที่มาพร้อมกับงานหรือสัญญาจ้าง

Eraut (2007) พบว่าส่วนใหญ่ของการเรียนรู้ในที่ทำงานของผู้เชี่ยวชาญด้านอาชีพระดับกลางส่วนใหญ่ทำในรูปแบบทางการผ่านการให้คำปรึกษาและการทำงานร่วมกัน ความสุขในการเรียนรู้และโอกาสในการใช้ทักษะที่ได้มาใหม่ในการทำงานเป็นแหล่งเรียนรู้ที่ดีที่สุดในชีวิตของตนเอง

แนวทางการเรียนรู้ในที่ทำงาน

Eraut (2004) ได้ระบุห้าแนวทางสำหรับความรู้ทักษะทัศนคติและความสามารถในการเรียนรู้ตลอดชีวิตในสถานที่ทำงาน

การเรียนรู้เป็นกลุ่ม: การมีส่วนร่วมในกิจกรรมของกลุ่มเช่นการทำงานเป็นทีมเพื่อบรรลุเป้าหมายหรือผลที่ตามมาหรือกลุ่มที่จัดตั้งขึ้นเพื่อทำงานในโครงการพิเศษหรือเพื่อวัตถุประสงค์พิเศษ สถานการณ์เหล่านี้จะบังคับให้สมาชิกของกลุ่มเรียนรู้ร่วมกันเพื่อบรรลุผลงานของพวกเขา

•ในการฝึกงานผ่านกิจกรรมการเรียนรู้ทางสังคมช่วยให้พนักงานสามารถสังเกตคนอื่น ๆ และเรียนรู้ขณะที่พวกเขาเรียนรู้แนวทางปฏิบัติใหม่มุมมองใหม่ ๆ ขณะทำงานร่วมกับงานประจำหรือโครงการที่เฉพาะเจาะจง

•ในการฝึกงานผ่านการสำรอง / ปลดประจำอนุญาตให้พนักงานเรียนรู้จากผู้ที่มีความชำนาญมากกว่าพวกเขา แต่ทำงานในองค์กร / สถาบันเดียวกัน

•ในการฝึกอบรมงานโดยผู้เชี่ยวชาญภายนอก (ที่ปรึกษา) ผ่านการตรวจสอบประสิทธิภาพการให้คำปรึกษาการฝึกอบรม

•กิจกรรมการประเมินเช่นการติดตามและประเมินผลเป็นแนวทางที่องค์กรใช้เพื่อช่วยให้พนักงานสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับความก้าวหน้าและช่องว่างที่เกิดขึ้นได้

กระบวนการทำงานที่พนักงานเรียนรู้ได้ดีขึ้น

กระบวนการมีส่วนร่วมของกลุ่ม: ผ่านคำถามและมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ

•การรับมือกับงาน / บทบาทที่ท้าทาย

•ผ่านการกำกับดูแลโค้ชและ mentored เงาหรือและสะท้อน;

•การทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมงานการหาบุคคลในองค์กรรวมทั้งการฟังและการเฝ้าติดตามผู้อื่น

•ผ่านการแก้ปัญหาลองทำสิ่งต่าง ๆ การฟ้องร้องหรือทำร้ายสิ่งประดิษฐ์และเรียนรู้ความผิดพลาด

•การปรึกษาหารือกับพนักงานและผู้บริหารอื่น ๆ

เยี่ยมชมเว็บไซต์อื่น ๆ / เข้าร่วมการประชุมและเข้าร่วมหลักสูตรระยะสั้น

•การทำงานกับลูกค้า

•รวม / ขยาย / ให้และรับข้อเสนอแนะ;

•การทำงาน / การศึกษาสำหรับคุณสมบัติการทำงานเพื่อตอบแทน

ปัจจัยที่มีผลต่อรูปแบบการเรียนรู้ในที่ทำงาน

ปัจจัยการเรียนรู้

ปัจจัยที่ทำให้พนักงานมีส่วนร่วมในการแสวงหาโอกาสทางการเรียน

•ความท้าทายและคุณค่าของงาน: ภายใต้ความท้าทายและท้าทายมากกว่าอาจส่งผลเสียต่อความสามารถของบุคคลที่จะเรียนรู้

•ข้อเสนอแนะและการสนับสนุน

ความเชื่อมั่นและความมุ่งมั่น และ

•ความสามารถในการรับรู้โอกาสในการเรียนรู้

ปัจจัยบริบทของที่ทำงาน

ปัจจัยที่ดึงดูดพนักงานให้กับองค์กรและกระตุ้นให้พวกเขาเรียนรู้และมีส่วนร่วมในเป้าหมายขององค์กร

•ข้อเสนอแนะและการสนับสนุน (โดยเฉพาะช่วงไม่กี่เดือนในงานใหม่);

•การจัดสรรและการจัดโครงสร้างการทำงาน

•การเผชิญหน้าและความสัมพันธ์กับผู้คนที่กระท่อม และ

•ความคาดหวังเกี่ยวกับบทบาทการปฏิบัติงานและความคืบหน้าของแต่ละคน

Article Source: http://EzineArticles.com/17259